pm-utils ou como xestionar as opcións de enerxía desde a consola

Hoxe en día, a maioría do persoal posúe equipos de computación portátiles, como "portátiles" ou "netbooks", e o seu talón de Aquiles é a xestión da enerxía, xa que permitir que o equipo consome máis do necesario, acorta a autonomía das baterías.

Esta é unha contribución de Javier A. Piendibene, converténdose así nun dos gañadores da nosa competición semanal: «Comparte o que sabes sobre Linux«. Parabéns Javier!

En contornas gráficas, case non hai sistemas operativos, e máis aínda en GNU / Linux, que non teñen un daemon gráfico que permita xestionar as diferentes opcións que se poden presentar cun clic do rato, como suspender, hibernar ou ir a modo baixo.

Pero é raro que se precise facelo desde a consola.

Por que é relevante? Ben, recentemente recibín como "lag" un netbook cuxo propietario xa non o usaba porque o seu sistema operativo volveuse demasiado pesado, facendo a máquina case inutilizable. Faloume de XP e un número 7, pero son cousas que non entendía. 🙂

Ben, o gadget está executando un Debian 7 "wheezy" cun xestor de pantalla OpenBox, configurado para a expresión mínima, pero esta expresión mínima fíxome investigar como usar as vantaxes da xestión avanzada de enerxía desde a consola, xa que en Para minimizar o consumo de recursos, evitei instalar calquera cousa que se puidese facer desde a consola.

E alí atopei pm-utils.

pm-utils

pm-utils, como indica a súa páxina http://pm-utils.freedesktop.org, "é unha pequena colección de comandos que permiten a HAL suspender e retomar".

Por se acaso,
H (alto): aproveitamento máximo do sistema de refrixeración.
A (Auto): sistema de regulación automática da temperatura.
L (Baixo): uso mínimo do sistema de refrixeración. Cando supera un determinado límite, entra en modo automático.

O paquete instálase automaticamente con calquera sistema base de Debian e ten os seguintes comandos:

/ usr / bin / pm-is-supported- Utilízase para determinar que modos de aforro de enerxía admite o sistema.

/ usr / sbin / pm-powersave: activa ou desactiva o modo de aforro de enerxía, cambiándoo a «L»

/ usr / sbin / pm-suspend: suspende as operacións na memoria e pon o sistema á menor potencia posible.

/ usr / sbin / pm-hibernate: hibernar o sistema descargando todos os datos da memoria ao disco duro.

/ usr / sbin / pm-suspend-hybrid- Pon o sistema nun estado igual a hibernar, pero na memoria. É dicir, a súa recuperación é semellante á durmir, máis rápido que a hibernación normal, pero se a batería se esgota, permanece na hibernación, sen perder datos, como ocorrería cun sono. É o mellor dos dous esquemas e o meu favorito.

O paquete de utilidade ten unha excelente documentación en inglés e os directorios de configuración /etc/pm/config.d, /etc/pm/sleep.d e /usr/lib/pm-utils/sleep.d que permiten personalizar o comportamento do sistema para todos.


O contido do artigo adhírese aos nosos principios de ética editorial. Para informar dun erro faga clic en aquí.

2 comentarios, deixa os teus

Deixa o teu comentario

Enderezo de correo electrónico non será publicado. Os campos obrigatorios están marcados con *

*

*

  1. Responsable dos datos: Miguel Ángel Gatón
  2. Finalidade dos datos: controlar SPAM, xestión de comentarios.
  3. Lexitimación: o seu consentimento
  4. Comunicación dos datos: os datos non serán comunicados a terceiros salvo obrigación legal.
  5. Almacenamento de datos: base de datos aloxada por Occentus Networks (UE)
  6. Dereitos: en calquera momento pode limitar, recuperar e eliminar a súa información.

  1.   Eduardo dixo

    Só o tema que buscaba hoxe.
    Ía facerche preguntas e pedir exemplos, típicos dunha persoa preguiceira, pero tes que ler a documentación.
    Grazas pola contribución.

  2.   Victor alarcon dixo

    Xa o probara, pero non sabía do suspend-hybrid.

    Excelente!