Czy kiedykolwiek marzyłeś o wykonaniu polecenia z terminala, ograniczające ilość przydzielone zasoby do tego comando?
Cóż, przedstawione tutaj rozwiązanie może pomóc ci kontynuować normalną pracę nawet chwilę po wykonaniu zadań, które zwykle są dla ciebie „zbyt ciężkie”. sprzęt komputerowy i które generalnie „zawieszają” system. |
Procesor (CPU)
Polecenie nice umożliwia modyfikację priorytetu procesu w porównaniu z resztą w systemie.
Jądro Linuksa odpowiada za planowanie i przydzielanie czasu procesora każdemu z procesów działających w systemie. Dostępny zakres priorytetów wynosi od -20 do 20, przy czym -20 to najwyższy priorytet, a 20 to najniższy.
Dzięki nice możemy zapewnić, że w okresach wysokiego obciążenia procesora odpowiednie procesy otrzymają jego najwyższy procent.
Nice składnia polecenia jest następująca:
ładne -nKOMENDA
Tak więc, gdybyśmy chcieli wykonać proces z priorytetem 10, wykonalibyśmy następujące czynności:
nice -n10 /usr/bin/convert plik.gif plik.jpg
Dysk twardy
Podobny do nice jest ionice, z tą różnicą, że ten ostatni ogranicza dostęp do dysku twardego.
Przykładem jego użycia byłoby:
ionice -c2 -n7 /usr/bin/convert plik.gif plik.jpg
-c2 to „dołożenie wszelkich starań”, a -n7 to najniższy priorytet w ramach „dołożenia wszelkich starań”. W ten sposób to polecenie będzie miało niższy priorytet w kolejce we/wy (wejście/wyjście) niż pozostałe wykonywane zadania.
ionice -c3 /usr/bin/convert plik.gif plik.jpg
-c3 (nie trzeba określać poziomu priorytetu) oznacza „tylko nieaktywne”. Zadania z przypisanym im parametrem -c3 będą uruchamiane tylko wtedy, gdy dysk jest bezczynny, co oznacza, że działanie nie będzie miało wpływu na wykonanie pozostałych zadań, ale samo uruchomienie zajmie znacznie więcej czasu.
Zapomniałem wspomnieć o poleceniu renice, które służy do modyfikowania priorytetów już uruchomionych procesów
Ciekawy! Dzięki za wkład!
Twoje zdrowie! Paweł.
a jak to się robi w win? d8-B