Ponad 5 lat używania systemu GNU / Linux

Po pierwsze, twoja historia jest niesamowita, trafiłeś na Linuksa trochę przez przypadek, kiedy zobaczyłeś maszynę z Debianem i kilkoma płytami CD z Ubuntu 🙂.
Używam Linuksa od 2008 roku, wciąż pamiętam Ubuntu z Gnome2 ... A teraz z Fedorą 17, Mate i wieloma zmodyfikowanymi konfiguracjami. Kilka miesięcy temu uruchomiłem podwójnie i nie brakuje mi xp, które miałem wcześniej (xp nie uruchamia się tutaj w 20 sekund, jak robi to Linux).

5 lat temu wypróbowałem moją pierwszą dystrybucję Linuksa, którą był Linux MInt 5 Elyssa, oczywiście w następnym roku musiałem wrócić do Windows, ponieważ Uniwersytet dał kilka kursów komputerowych, które należało nazywać tylko kursami Windows i Microsoft Office, co było jedyne, czego się nauczyliśmy Przez następne 9 miesięcy, chociaż oczywiście nauczyliśmy się tworzyć bardzo zaawansowane dokumenty, szczególnie w programie Excel i Access, ale prawda jest taka, że ​​bardziej lubię Linuksa, ale spędziłem prawie 3 lata bez wypróbowywania dystrybucji Linuksa do zeszłego roku, kiedy Zacząłem od LMDE, a potem byłem rozczarowany i poszedłem na Debiana z XFCE, potem przerzuciłem się na LXDE i dopiero wczoraj kończyłem konfigurowanie Fedory z LXDE, od kiedy to pierwszy raz używam fedory i miałem pewne problemy, które przyznaję Gdybym był nowicjuszem, wróciłbym do Mint, teraz mam swój komputer z podwójnym ładowaniem, Debianem i Fedorą, może później zmienię fedorę na użytek, który pobieram teraz.

Szczerze mówiąc, nie zamierzam z tego dyskutować, po pierwsze dlatego, że jestem również użytkownikiem Linuksa, radzę sobie z tym zarówno w środowisku desktopowym, jak i na serwerach, do tej pory nie zostało mi to narzucone, po prostu robię to, ponieważ Rozpoznaję jego zalety, ale znam też potwora z jego wnętrzności (parafrazując naszego Apostoła), znam Linuksa w tysiącach wersji, równie głupich, jak niektóre absurdalne. Pracowałem z Ubuntu 10.04 bo wolę LTS, charakteryzuję się stabilnością i czekaniem jak dziecko na nową wersję Ubuntu 12.04, kiedy ją instalowałem i spędzałem z nią kilka dni, nie miałem innego wyjścia jak zaakceptować porażkę , to było przynajmniej dla mojego całkowitego rozczarowania, że ​​musiałem migrować do Mint. Pomoc systemu Microsoft Windows XP to cała książka o sieciach dla tych, którzy chcą zacząć na tym świecie, po prostu naciskając F1 masz do dyspozycji doskonałą instrukcję, zawierającą wszystko, co przychodzi na myśl, w tym przykłady, jak to zrobić, Sprawdziłem w słynnym Linux MAN. Serwery Linux na świecie, jak mówisz, chciałbym wiedzieć, gdzie one są. Niedawno spotkałem się z IT z wielu firm krajowych, a także z przyjaciółmi z obszaru międzynarodowego i wszyscy odpowiedzieli mi, mam serwer Windows. Powody posiadania systemu Windows są nieograniczone. Linux 0, tutaj wysyłam link, w którym możesz sprawdzić, co mówię http://www.desarrolloweb.com/de_interes/ranking-sistemas-operativos-julio-2012-7324.htmlTo nie są historie sąsiedzkie, społeczność Linuksa musi zaakceptować rzeczywistość i zrozumieć, że Windows będzie istniał przez długi czas, a póki jest, Linux pozostanie w cieniu, jak zawsze.

Używam Linuksa dopiero od dwóch lat iw domu.
Kilka lat temu zacząłem od Mandrake i spędziłem cały weekend z książką w ręku, aby połączyć się z Internetem za pomocą modemu.
To była odyseja i cierpienie, aby cokolwiek zrobić, a ostatecznie odszedłem z powodu braku czasu i bardziej zrelaksowanego życia; z obietnicą powrotu do wolnego oprogramowania w dniu, który był najbardziej przystępny dla użytkownika domowego.
I nic, dotrzymałem obietnicy.

Mój pierwszy kontakt z Linuksem miał miejsce w 2004 roku, kiedy studiowałem administrację systemami informatycznymi w Hiszpanii. Wtedy pierwszymi dystrybucjami, w które grałem, były Guadalinex 2004 (dystrybucja Junta de Andalucía) i Red Hat 7.1. Wciąż pamiętam te czasy, kiedy Red Hat był darmowy i używał przedpotopowego KDE jako środowiska graficznego xD
W tamtym czasie moje doświadczenie z Linuksem ograniczało się do studiów, ponieważ w domu nadal byłem więźniem Windows XP, absolutnie nic nie wiedziałem o zasadach wolnego oprogramowania i byłem szczególnie sceptyczny co do tego, jak Linux może działać na komputerze domowym. W następnym roku, w wyniku konferencji na Konferencji Wolnego Oprogramowania Uniwersytetu w Kadyksie, zacząłem poznawać zasady wolnego oprogramowania, które pomogły im w pewien sposób zbiegać się z moją socjalistyczną ideologią. Od tego czasu, choć nadal w systemie Windows XP, zaczęło dominować korzystanie z bezpłatnego oprogramowania, takiego jak Firefox jako przeglądarka lub Audacity jako edytor audio.
Podczas drugiego roku w administrowaniu systemami po raz pierwszy zetknąłem się z Ubuntu (wtedy 5.10) i Guadalinex v3. Ale nadal nie uważałem tego za możliwy system krajowy.

Dopiero od marca 2007 roku, wraz z premierą Windows Vista, ze swoimi wielkimi wadami ukrytymi za pięknymi kampaniami marketingowymi i bardzo wysoką ceną, zdecydowałem się poszukać substytutu gwarancji dla starego XP. W ten sposób postanowiłem znaleźć i uchwycić idealną dla mnie dystrybucję Linuksa. Spędziłem kilka miesięcy ściągając i testując dystrybucje, gdy zdałem sobie sprawę, że najbardziej podobało mi się środowisko KDE (które w tamtym czasie było w wersji 3.5.x), więc ostateczny test został zredukowany do OpenSUSE 10.3, Mandriva 2008 i Kubuntu 7.10. Kubuntu został wkrótce usunięty, ale między OpenSUSE i Mandrivą sprawy układały się dość blisko. W końcu, w bardziej refleksyjnym niż zdecydowanym akcie, zdecydowałem się na OpenSUSE. Był październik 2007. OpenSUSE przetrwał mi miesiąc, w którym przyznaję, że prawie go nie używałem, głównie z powodu problemów z instalacją lub partycjonowaniem, które spowodowały, że maszyna uruchomiła się bezpośrednio pod Windows.

W następnym miesiącu kupiłem numer magazynu Todo Linux, w którym przypadkiem w prezencie przyniosłem oryginalne DVD z Mandrivą 2008. W tym momencie zdecydowałem się ponownie przeprowadzić instalację, ale tym razem używając tego DVD Mandrivy 2008. I tak się stało , jak Mandriva stała się moją pierwszą dystrybucją do użytku domowego. Odtąd stopniowo porzuciłem Windows, ograniczając jego użycie do gier lub pracy z bardzo specyficznymi programami (takimi jak AutoCAD) i coraz bardziej zakochałem się w Mandrivie. Do tego stopnia, że ​​była to moja jedyna i niekwestionowana dystrybucja do kwietnia 2010 roku, kiedy to zbiegło się z wydaniem Ubuntu 10.04, zainstalowałem ją na swoim laptopie, gdzie z najnowszą wersją Mandrivy miałem problemy z uzyskaniem tej do pracy. Wifi. Ubuntu rozwiązało głosowanie i byłem zaskoczony, jak bardzo się zmieniło (na lepsze) od tamtej wersji 5.10. Dostosowanie się do GNOME nie zajęło mi żadnego problemu, więc wygodnie korzystałem z Ubuntu do listopada, kiedy zdecydowałem się ponownie przełączyć, aby wypróbować Linux Mint 10.

Problem z Wi-Fi mojego laptopa był czymś, o co winiłem menedżera sieci KDE, ponieważ Mandriva i niektóre inne urządzenia oparte na KDE, które próbowałem, nie były w stanie połączyć się z moją siecią Wi-Fi, co zrobiłem bez problemów GNOME i to był powód, dla którego w 2010 i części 2011 rozważałem tylko dystrybucje pro-GNOME dla mojego laptopa. Dopóki ... w osobistym wyzwaniu, wykonując pierwszą instalację Arch Linuksa na prawdziwej maszynie, na której zdecydowałem się włączyć KDE, udało mi się połączyć z moją siecią Wi-Fi z KDE. Wtedy wiedziałem, że to nie KDE jest problemem, ale moja niezdarność przez niepoprawne wpisanie typu zabezpieczeń sieci Wi-Fi.
Tak więc w marcu 2011 roku zainstalowałem OpenSUSE 11.4, który od tego czasu, z powodu wewnętrznych problemów, przez które przechodziła Mandriva, stał się moim nowym ulubionym.

Z radością korzystałem z OpenSUSE do lipca, kiedy skończyło się na tym, że złamałem go xD i skorzystałem z okazji, aby zrobić nową instalację, tym razem z Sabayonem 6.0, który zostawił w ustach wspaniały smak i trwał do września, kiedy dałem szansę nowemu Mandriva 2011.

W międzyczasie na moim pulpicie utknąłem w Mandrivie 2010.2 do połowy 2011 roku, najpierw zainstalowałem Linux Mint Debian Edition, potem PCLinuxOS, a potem Chakra.

Używałem Mandrivy 2011 do grudnia. I chociaż cieszyłem się z powrotu, w dystrybucji pojawiły się wewnętrzne zawirowania i znalazłem usterki, których wcześniej nie było, więc przed końcem roku wróciłem do OpenSUSE, który rządził moim laptopem zaledwie kilka tygodni temu. Teraz chcę trochę posmakować nowego Kubuntu 12.04, o którym przeczytałem bardzo dobre referencje, zanim wróciłem do OpenSUSE w przyszłym miesiącu z nową wersją.

Na swoim pulpicie używam obecnie OpenSUSE 12.1, który po doświadczeniu z Chakrą stał się jego właścicielem i panem.

Ach, zapomniałem. Pomimo tego całego kłusowania przez tak wiele dystrybucji, zawsze trzymałem swoje komputery z podwójnym rozruchem, wcześniej z Windows Vista, teraz z Windows 7, chociaż jego użycie jest wyłącznie do gier w bardzo sporadyczny sposób, dlatego jego miejsce na dyskach twardych z czasem spada coraz bardziej na korzyść Linuksa.